Γράφει ο Κώστας Μερκουράκης
Η κυβέρνηση, με τη «συναίνεση των τριών», κατάφερε να προωθήσει τις αλλαγές που επιθυμεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τώρα μένει να δούμε τι θα κάνουν καθηγητές και φοιτητές το αμέσως επόμενο διάστημα. Αν θα διαλέξουν, δηλαδή, τη δική τους... συναίνεση για την απόκρουση του νομοσχεδίου της υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου.
Η κυβέρνηση, με τη «συναίνεση των τριών», κατάφερε να προωθήσει τις αλλαγές που επιθυμεί στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τώρα μένει να δούμε τι θα κάνουν καθηγητές και φοιτητές το αμέσως επόμενο διάστημα. Αν θα διαλέξουν, δηλαδή, τη δική τους... συναίνεση για την απόκρουση του νομοσχεδίου της υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σχηματίζοντας ένα ευρύ μέτωπο με τις υπόλοιπες «μνημονιακές» δυνάμεις, στόχευσε σε μια επικοινωνιακή διαχείριση της επερχόμενης εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης παρουσιάζοντάς τη συναίνεση ως «καθολική». Ωστόσο φαίνεται πως δεν υπολόγισε επακριβώς τις δυναμικές αντιδράσεις από την πλευρά της πανεπιστημιακής κοινότητας.
Από την προηγούμενη βδομάδα το «Π» είχε προαναγγείλει τις αρχικές κινήσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας και μόλις την Παρασκευή ήρθε η πρώτη επιβεβαίωση. Τόσο η Σύγκλητος του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας όσο και η Σύγκλητος του Καποδιστρι-ακού τη Δευτέρα ψήφισαν «λουκέτο» ώστε να δοθεί ο απαραίτητος χρόνος και «χώρος» σε φοιτητές και διδάσκοντες για να προχωρήσουν σε συνελεύσεις για τον μελλοντικό «αγωνιστικό» σχεδιασμό. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι αποφάσεις των Συγκλήτων σε Κρήτη και Αριστοτέλειο.
Το «μεγάλο στοίχημα»
Τα πρώτα δείγματα γραφής πάντως δείχνουν καυτό κινηματικό Σεπτέμβρη. Δεν είναι τυχαία η αποστροφή του λόγου της υπουργού Παιδείας σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε, όπου χαρακτήρισε «μεγάλο στοίχημα» την εφαρμογή του νέου νόμου. Γνωρίζει πολύ καλά πως οι νόμοι στον «ευαίσθητο» χώρο της Παιδείας εύκολα ανατρέπονται ή καθίστανται ανενεργοί όταν δεν χαίρουν της αποδοχής των ιδρυμάτων.
Μέχρι χθες είχαν πραγματοποιηθεί δεκάδες φοιτητικές συνελεύσεις σε όλη την Ελλάδα, με την ατμόσφαιρα να θυμίζει κάτι από φοιτητικό κίνημα του «Άρθρου 16».
Η μια σχολή κλείνει μετά από την άλλη, η συμμετοχή στα όργανα είναι ιδιαίτερα αυξημένη, ενώ άγνωστο παραμένει – έστω κι αν είναι ακόμη νωρίς – τι θα απογίνουν οι εξεταστικές του Σεπτεμβρίου. Αίνιγμα, επίσης, αποτελούν και οι εγγραφές των επιτυχόντων στις πανελλήνιες. Παρ’ όλα αυτά οι φοιτητές παρουσιάζονται θετικοί στο ενδεχόμενο να διεξαχθούν κανονικά οι εγγραφές των πρωτοετών.
Βολές από... μέσα
Μπορεί το υπουργείο Παιδείας να κατάφερε – με κοπτοραπτική της τελευταίας στιγμής – την επί της αρχής ψήφιση του νομοσχεδίου από τα 4/5 των βουλευτών, ωστόσο λογάριαζε χωρίς τη φιλοκυβερνητική ΠΑΣΠ. Η παράταξη του ΠΑΣΟΚ στα ΑΕΙ, με ομόφωνη απόφαση, κατακεραυνώνει το κόμμα και την υπουργό προσωπικά:
«Παρά τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης και της υπουργού για την ψήφιση, με επίπλαστη συναίνεση και διαδικασίες εξπρές, του νέου Νόμου, στην πραγματικότητα πρόκειται για μαύρη σελίδα στην Ιστορία του κοινοβουλίου» σημειώνεται χαρακτηριστικά. Παράλληλα γίνεται λόγος για «χυδαία» επίθεση στη δημοκρατία των Πανεπιστημίων, ενώ η ανακοίνωση κλείνει με αναφορές στους «εκφραστές του σημερινού χρεοκοπημένου πολιτικού συστήματος».
Άντε τώρα η υπουργός να υποστηρίξει ξανά πως ο νόμος που σχεδίασε απολαμβάνει την καθολική εκτίμηση της νεολαίας.
Γαλάζιος καιροσκοπισμός
Στο άλλο στρατόπεδο, αυτό των «γαλάζιων» παιδιών, τα πράγματα είναι σαφώς πιο ήρεμα, έστω κι αν η δοκιμαστική... «συγκυβέρνηση» για Παιδεία και Siemens προκάλεσε τριγμούς στο εσωτερικό του.
Η ΔΑΠ κοιτάζει αποστασιοποιημένα τις εξελίξεις, αφού μόνο να κερδίσει έχει από τη φθορά της «πράσινης» οικογένειας. Χαρακτηριστική είναι η στάση της σε μια σχολή όπως το Πάντειο, όπου «λύνει και δένει»: όχι μόνο δεν κατέβασε πλέγμα προτάσεων, αλλά ξεκαθάρισε πως θα βάλει «πλάτη» στην απόφαση για πενθήμερη κατάληψη.
Αριστερός κατακερματισμός
Στη μάχη ρίχνονται και τα πιο δυναμικά κομμάτια της σπουδάζουσας νεολαίας, με την Αριστερά στο σύνολό της να σηκώνει την παντιέρα της αντίστασης. Με τη βεβαιότητα πια ότι οι αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση θα καταστήσουν τους νέους εργαζόμενους αναλώσιμους, οι αριστερές νεολαίες είναι αποφασισμένες να καταφέρουν ένα ισχυρό πλήγμα στην κυβέρνηση.
Μολονότι κοινός προσανατολισμός υπάρχει, δεν υπάρχουν αντίστοιχα κοινές πλατφόρμες των αριστερών δυνάμεων. Ακόμη και έτσι, όμως, οι νέοι που παρακολουθούν τις συνελεύσεις στηρίζουν τα αγωνιστικά πλαίσια χωρίς μέχρι στιγμής να υπάρχουν «απώλειες». Εξάλλου, από τη στιγμή που η ΠΑΣΠ δεν στηρίζει το νομοσχέδιο, η ΔΑΠ δεν πρόκειται να «στήσει» όπως το 2007 – επί κυβέρνησης Καραμανλή – πλαίσια αντικατάληψης, φαντάζει αδύνατο να υπάρξουν σχολές που θα παραμείνουν ανοιχτές. Στην εκτίμηση αυτή συνηγορούν και οι πρόσφατες επιλογές καθηγητών και πρυτάνεων. Ήδη έχει προγραμματιστεί νέα έκτακτη Σύνοδος Πρυτάνεων για αύριο στο Λαύριο, παρότι κομμάτι της ΠΟΣΔΕΠ προχώρησε σε αναδίπλωση την προηγούμενη εβδομάδα μετά και τις πρόχειρες αλλαγές του υπουργείου.
Κανένα κίνημα στον χώρο του πανεπιστημίου δεν μπορεί παρά να έχει σημείο αναφοράς τους φοιτητές. Ωστόσο η συμπόρευση με τα ριζοσπαστικά κομμάτια των εκπαιδευτικών θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την ενδεχόμενη αποτελεσματικότητά του. Από τις αρχές Σεπτέμβρη η κοινωνία θα βρεθεί ξανά στους δρόμους της χώρας, κόντρα στις επιλογές της κυβέρνησης, αλλά το... γάντι πέφτει στην πανεπιστημιακή κοινότητα για να σύρει τον χορό. Άντε να δούμε τι φασούλια θα βγάλει το φθινόπωρο...
Δημοσιεύτηκε στο Ποντίκι
