Εσχάτη προδοσία

Γράφει ο Κώστας Μερκουράκης

Η ιστορία καταγράφει αδιάκοπα και οι σελίδες της είναι γεμάτες από πράξεις προδοσίας, κάθε λογής. Βαρύτερες, κατ’ έννοια σπουδαιότητας, περιπτώσεις προδοσίας, συμφωνά με την ελληνική νομοθεσία, είναι αυτές που στρέφονται κατά της χώρας ή κατά του πολιτεύματος. Αυτές οι περιπτώσεις λαμβάνουν την ιδιαίτερη ονομασία «εσχάτη προδοσία» και είναι ποινικά κολάσιμες. 
Ποιος όμως μπορεί να αμφισβητήσει πως η φυγή κάποιου αθλητή δεν προκαλεί ανάλογης εμβέλειας αντιδράσεις. Πόσες φορές δε μετρήσαμε ανάλογου μεγέθους σεισμικά ρίχτερ, όταν ένας «προδότης» πάτησε το χορτάρι της προηγούμενης του ομάδας. Βέβαια στις συγκεκριμένες περιπτώσεις μπορεί να μην έχουμε πειθαρχικά μέτρα, παρόλα αυτά η λαϊκή κατακραυγή, η «αποκαθήλωση» πιθανά να στιγματίσει την καριέρα αθλητών, έστω κι αν αργά ή γρήγορα θα βρουν νέους θαυμαστές στο καινούργιο τους σπίτι.

Η προδοσία σημαίνει πτώση. Η σχέση των οπαδών – ειδικά στα ομαδικά σπορ – με την ομάδα, δεν είναι έρωτας. Στην ερωτική σχέση, η προδοσία μπορεί να πληγώσει ανεπανόρθωτα, όμως δύναται να υπάρξει και συγχώρεση. Είναι κάτι πιο βαθύ· είναι λατρεία που προσιδιάζει στον θρησκευτικό φανατισμό και η προδοσία σε αυτές τις περιπτώσεις κάνει την πρόσκρουση, μετά την πτώση, συντριπτική. Στην Ελλάδα το πιο πρόσφατο παράδειγμα τέτοιας μετακίνησης ήταν και η περίπτωση Σπανούλη, ο οποίος παρέλαβε το εισιτήριο Αθήνα – Πειραιά δίχως επιστροφή, το καλοκαίρι. Ο ίδιος έφυγε έπειτα από μια απόλυτα επιτυχημένη πορεία στον Παναθηναϊκό κι έτυχε ενθουσιώδους υποδοχής από τους οπαδούς του Ολυμπιακού. Όλα τα προηγούμενα χρόνια στο τριφύλλι, κατάφερε να δοκιμάσει λίγο από το νέκταρ των θεών. Τώρα θα πρέπει να αποδείξει ξανά πως αξίζει το χειροκρότημα. 

Άλλοι φιλούν τη φανέλα της ομάδας, άλλοι υπόσχονται αιώνια αφοσίωση. Από τη μια πολλοί διατείνονται πως έχουμε περάσει σε μια νέα εποχή εμπορευματοποίησης του αθλητισμού και πως θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους αθλητές πρώτα ως επαγγελματίες. Έλα όμως που τα σπορ ως θέαμα έχουν ως «καύσιμη ύλη» την αγάπη των φιλάθλων που ακολουθούν. Αυτή η αφοσίωση δεν επιδέχεται επαγγελματισμούς, μήτε καταλαβαίνει από συμβόλαια. 

Οι ίδιοι οι πρωταγωνιστές, επιζητούν το χειροκρότημα του κόσμου, την ίδια ώρα όμως που είναι διατεθειμένοι να το αναζητήσουν αλλού, αν πιστέψουν πως θα ανακαλύψουν κάτι καλύτερο για την καριέρα τους. Οι εφημερίδες θα γεμίσουν τα πρωτοσέλιδα, οι κερκίδες θα ξεσπάσουν πάνω στο κόκκινο πανί, τα χρόνια θα περάσουν, νέα σύμβολα και προδότες θα κάνουν την εμφάνιση τους. Όσο κι αν δέχεται χτυπήματα από την επέλαση της εμπορευματοποίησης, ο αθλητισμός δεν απώλεσε το «ρομαντισμό» του. Κατά συνέπεια, νέα πάθη θα κάνουν την εμφάνιση τους. Ας τα απολαύσουμε…