Γράφει ο Κώστας Μερκουράκης
«Μια χούφτα δειλών» γέμισε ασφυκτικά το απέναντι… πεζούλι της ΓΑΔΑ. Τίποτε παραπάνω. Σίγησαν τα ηλεκτρονικά μέσα, «χορτάριασαν» τα καλοξυρισμένα κεφάλια και εξαφανίστηκαν τα μαυρόασπρα μπλουζάκια από τις κατά τόπους οργανώσεις. Κάπως έτσι έμειναν μονάχοι οι αστυνομικοί να φυλάνε άδεια κομματικά γραφεία, ανά την επικράτεια.
Η σύλληψη του ηγέτη της Χρυσής Αυγής και της παρέας του άργησε. Άργησε φριχτά, κοστίζοντας ανθρώπινες ζωές. Ωστόσο, η είδηση - παρά τη συσσωρευμένη υποκρισία και τις δεδομένες εκλογικές σκοπιμότητες - σκόρπισε χαμόγελα σε όλους αυτούς που τόσο καιρό προσπάθησαν να ρίξουν φως στη δράση της εγκληματικής οργάνωσης. Κι ας παρουσιάζεται ως τιμωρός ο Σαμαράς του Φαήλου και του Χρύσανθου. Κι ας καμώνονται στα τηλεοπτικά πάνελ τους θορυβημένους για τους «κυρίους» Μιχαλολιάκο και Κασιδιάρη.
Οι αστυνομικές αρχές έπραξαν το αυτονόητο. Παρόλα αυτά, οι εξελίξεις σε δικαστικό και αστυνομικό επίπεδο θα φανερώσουν αν υπάρχει πραγματική βούληση μα και η στοιχειώδης σοβαρότητα προκειμένου να λογοδοτήσουν οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί εκατοντάδων εγκληματικών ενεργειών, ενώπιον της δικαιοσύνης. Καθότι, η εικόνα αποσύνθεσης του νεοναζιστικού μορφώματος, όπως και η κατρακύλα του στις δημοσκοπήσεις, μπορεί εύκολα να ανακοπεί με λάθος χειρισμούς.
Δύο δρόμοι υπάρχουν: Είτε θα εξέλθουν της ΓΑΔΑ ως κατηγορούμενοι και χειροδέσμιοι, είτε ως λαϊκοί ήρωες και κυνηγημένοι. Ένα επαρκώς στοιχειοθετημένο κατηγορητήριο (αν υπάρχει;) και μια απερίσπαστη δικαιοσύνη που θα διευρύνει το έργο της στο σύνολο της δράσης τους θα μας οδηγήσουν στον πρώτο δρόμο. Ένα ανεπαρκές κατηγορητήριο που δεν θα καταφέρει να συνδέσει τους ηγετίσκους της ακροδεξιάς με τις δολοφονίες και τις βιαιότητες σε γειτονιές της Αθήνας και της υπόλοιπης Ελλάδας, θα επιτρέψει στο φίδι να βγει από την τρύπα του.
Κι όλα αυτά, βέβαια, με σεβασμό στα δικαιώματα (τους) που δε σεβάστηκαν οι ίδιοι, μα και με αποφασιστικότητα ώσπου να ξηλωθούν και να τιμωρηθούν οι κάθε λογής παραφυάδες από τον κρατικό μηχανισμό, όπως και αυτοί που ξέπλεναν συστηματικά τις ακαθαρσίες Μιχαλολιάκου με στόχο να τον παραδώσουν καθαρό και ατσαλάκωτο στην κοινή γνώμη.
Απαιτείται, όμως, εκτός από θέληση και ικανότητα, μια κυβέρνηση σοβαρή, που δε θα λειτουργεί με πυξίδα τις πολιτικές σκοπιμότητες και δεν θα αντιδρά μόνο υπό το βάρος της εγχώριας και διεθνούς κατακραυγής. Μια κυβέρνηση που θα έχει διαρκές μέτωπο απέναντι στην ακροδεξιά.
Είναι τέτοια η κυβέρνηση Σαμαρά; Φυσικά και όχι. Όμως οι συλλήψεις έγιναν. Και είμαστε αναγκασμένοι να έχουμε το βλέμμα στραμμένο στην πύλη της ΓΑΔΑ. Κι οι ώρες να μετρούν αντίστροφα. Για όλους, μα κυρίως για τη Δημοκρατία…
Δημοσιεύτηκε στο 3pointmagazine
