Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Το φεστιβάλ «Υπερηφάνειας» και η ΔΕΗ...

Γράφει ο Κώστας Μερκουράκης

Το 1983 δεν είχα γεννηθεί ακόμα, ξέρω όμως πως το ΠΑΣΟΚ - ναι αυτό με τον ήλιο, που κυβερνά ακόμα - προχώρησε σε γενναίες μεταρρυθμίσεις στο οικογενειακό δίκαιο, που ισχύουν μέχρι τα σήμερα. Δεν έλειψαν οι αντιδράσεις και οι φωνές διαμαρτυρίας εκείνη την περίοδο, κυρίως από πλευράς εκκλησίας καθώς οι συγκεκριμένες αλλαγές εισήγαγαν την αρχή της ισονομίας στα πλαίσια της οικογενειακής ζωής και ερχόντουσαν σε αντίθεση με τα μέχρι πρότινος κοινωνικά πρότυπα. Όμως σε κάθε χώρα, κάθε εποχή αντιπροσωπεύεται από τους εκάστοτε κοινωνικούς συσχετισμούς. Η νεωτερικότητα του 1983 μετετράπη σήμερα σε κεκτημένη κατάσταση.
Τον Οκτώβριο του 2009 πραγματοποιήθηκαν διαδηλώσεις στην Αμερική, οι οποίες αριθμούσαν πάνω από 200.000 διαδηλωτές - αριθμός εξωπραγματικός για τη χώρα. Η κινητικότητα εκείνων των ημερών, οδήγησε τον Ομπάμα στο να είναι ο πρώτος Αμερικανός πρόεδρος που έκανε λόγο για πλήρη ισότητα δικαιωμάτων για τους ομοφυλοφίλους. Λίγες μέρες πριν, στην Ελλάδα, ένας 19χρονος αυτοκτόνησε λόγω της πίεσης που του ασκήθηκε από το οικογενειακό περιβάλλον, ακριβώς λόγω των σεξουαλικών προτιμήσεων του. (Καθημερινή 14/10).

Οι ομοφυλόφιλοι στη χώρα μας και σε αντίθεση με το σύνολο των σύγχρονων κοινωνιών, δεν απολαμβάνουν βασικά, απλά δικαιώματα. Το Φεστιβάλ υπερηφάνειας, γνωστό και ως Athens Pride διεξάγεται το Σάββατο για 5η χρονιά στην Αθήνα, στην πλατεία Κλαυθμώνος, χωρίς όμως να έχει καταφέρει να συναντηθεί με ευρύτερα κομμάτια πληθυσμού, γεγονός που το θέτει αυτομάτως στο περιθώριο. Μεγάλο ποσοστό των κατοίκων της πρωτεύουσας αγνοεί τις δραστηριότητες του, ενώ είναι λίγοι οι επισκέπτες εκτός ομοφυλοφιλικής κοινότητας. Τα ΜΜΕ και ο πολιτικός κόσμος σιωπά, ενώ και η αριστερά – εν τη ευρεία έννοια - αν εξαιρέσει κανείς τον ΣΥΡΙΖΑ και κάποιες εξωκοινοβουλευτικές οργανώσεις, δεν ασχολείται.

Η βία, ο ρατσισμός και η περιθωριοποίηση ομοφυλόφιλων άντρων και γυναικών δεν αποτελούν καινούρια πραγματικότητα, όπως επίσης και ότι το κράτος δεν κατοχυρώνει και δεν αναγνωρίζει νομικά κανένα ζευγάρι ομοφυλόφιλων. Γι’ αυτό αποτελεί αναγκαιότητα η γιγάντωση του LGBT κινήματος, προκειμένου να καταφέρει να προωθήσει αποτελεσματικά τα αιτήματα του και να συνδεθεί με τα απανταχού κινήματα πολιτικών δικαιωμάτων. Το συγκεκριμένο φεστιβάλ δεν πρέπει να συνεχίσει να παραμένει απομονωμένο, καθώς αποτελεί τη μοναδική δραστηριότητα που προσπαθεί να τοποθετήσει στο προσκήνιο τα προβλήματα ενός μεγάλου κομματιού της κοινωνίας. Συνάμα, οφείλει να απολέσει τον επετειακό χαρακτήρα του, γιατί ελλοχεύει ο κίνδυνος εμπορευματοποίησης και επίδειξης εκκεντρικότητας και μόνο.

Όχι, δε σκεφτόμουν αυτά όταν πήρα στα χέρια μου το λογαριασμό της ΔΕΗ από την είσοδο της πολυκατοικίας. Τόσες μέρες δεν έκανα κίνηση για να τον παραλάβω, όμως αυτή τη φορά το πήρα απόφαση. Τον περιεργάστηκα με το βλέμμα, μέσα στο ασανσέρ και στη συνέχεια με αργές αλλά αποφασιστικές κινήσεις, έβγαλα το περιεχόμενο έξω. Σε μια περίοδο όπου το άνοιγμα ενός λογαριασμού της ΔΕΗ απαιτεί ατσάλινα νεύρα και γερό στομάχι, υπάρχει ο κίνδυνος ο αγώνας για περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες να ατονήσει. Είναι δεδομένο όμως, πως η διεκδίκηση αυτονόητων κοινωνικών ελευθεριών δε μπορεί να περιμένει. Όπως ακριβώς και ο ληγμένος λογαριασμός της ΔΕΗ...

(Δημοσιεύτηκε στο ΠΟΝΤΙΚΙ)