Γράφει ο Κώστας Mερκουράκης
Οι αθρόες εξελίξεις των τελευταίων ημερών στο πολιτικό σκηνικό είναι χαρακτηριστικές του τρόπου με τον οποίο παράγεται η πολιτική στη χώρα μας. Δύο αρχηγοί, ένας πράσινος και ένας μπλε παίζουν πολιτικό πόκερ χωρίς χαρτιά, ποντάροντας πάνω στις τύχες του ελληνικού λαού. Κι αν ισχυριστεί κανείς πως η πολιτική απαιτεί ρίσκα, θα συμφωνούσαμε· αρκεί να μην αδιαφορούσαν και οι δύο για το εξής ένα βασικό ζητούμενο: τη σωτηρία της χώρας, τη διέξοδο από μια αδιέξοδη κατάσταση.
Οι αθρόες εξελίξεις των τελευταίων ημερών στο πολιτικό σκηνικό είναι χαρακτηριστικές του τρόπου με τον οποίο παράγεται η πολιτική στη χώρα μας. Δύο αρχηγοί, ένας πράσινος και ένας μπλε παίζουν πολιτικό πόκερ χωρίς χαρτιά, ποντάροντας πάνω στις τύχες του ελληνικού λαού. Κι αν ισχυριστεί κανείς πως η πολιτική απαιτεί ρίσκα, θα συμφωνούσαμε· αρκεί να μην αδιαφορούσαν και οι δύο για το εξής ένα βασικό ζητούμενο: τη σωτηρία της χώρας, τη διέξοδο από μια αδιέξοδη κατάσταση.
Ύστερα από τις διαρροές που είδαν το φως της δημοσιότητας και ήθελαν τον πρωθυπουργό να παραιτείται και να σχηματίζεται Οικουμενική κυβέρνηση, βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που βασίστηκαν στις συγκεκριμένες φήμες χαιρέτησαν την κίνηση ως «γενναία». «Δεν ενδιαφέρεται ο Παπανδρέου για τη καρέκλα» υποστήριξαν. Κι όταν εκείνος ανακάλεσε, οι φωνές αυτές σα να μην υπήρξαν ποτέ. Κι εξήγγειλε ανασχηματισμό – που δεν προαναγγέλλεται – για την επόμενη κιόλας μέρα. Τέτοια βαθιά τομή επιχειρεί στα πολιτικά πράγματα ο Παπανδρέου. Νέος πανικός στην κυβέρνηση - νέα νύχτα «τρόμου» αυτή της Τετάρτης. Με το φως της μέρας φτάνουν οι επιστολές, οι παραιτήσεις, η συλλογή υπογραφών διαμαρτυρίας, η Βάσω, τα έκτακτα δελτία, η ξαφνική κλήση της κοινοβουλευτικής ομάδας «για να συζητηθούν όλα». Προειδοποίησαν για ντόμινο εξελίξεων, για ακυβερνησία. Περιμένει «να πειστεί» ο Γ. Σαλαγιάννης προκειμένου να δώσει τη ψήφο του…
Μέσα σε ένα μεσημέρι όμως, οι παραιτηθέντες και για «χρόνια σύντροφοι» μετετράπησαν σε δειλούς ή φταίχτες. Έχουμε δηλώσεις στήριξης από τα ηγετικά στελέχη. Ο Βενιζέλος που ετοιμαζόταν για το νέο Ζάππειο, το ξανασκέφτεται και βάζει πλώρη για αντιπρόεδρος. Και ως εκ θαύματος ψηφίστηκε το μεσοπρόθεσμο, επί της αρχής. Μετά μοιράζεται η τράπουλα και ακούμε για ευέλικτο σχήμα, βαριά ονόματα - βγάζει ο Μανωλιός τα ρούχα του και τα φοράει αλλιώς. Με τον Παπανδρέου να αναβάλει για την Παρασκευή την ανακοίνωση του νέου σχήματος.
Κι εκείνοι που μέχρι πριν λίγες ώρες τον χλεύαζαν, τώρα χρεώνουν τις αργοπορίες, τα ατελείωτα συμβούλια, τις αλλεπάλληλες διαβουλεύσεις στο Καστρί και τα συνεχή διαγγέλματα στο λαό στις δημοκρατικές ευαισθησίες του πρωθυπουργού. Ενός πρωθυπουργού που περνά με τη μορφή κατεπείγοντος τα νομοσχέδια, που προσπερνά την ολομέλεια της βουλής όποτε είναι εφικτό, που μιλά για δημοψήφισμα, για εκλογές και λίγη ώρα μετά εμφανίζεται πάλι «αποφασισμένος» να περάσει τα μέτρα με τις «δυνάμεις του». Παράγουν πολιτική μετρώντας τις δυνάμεις τους, ικανοποιώντας τα μεγάλα στελέχη, τις τάσεις και τους εγωισμούς. Δωρεάν μαθήματα πολιτικού ήθους λοιπόν - μηδενικής χρησιμότητας για τους πολίτες. Στρόγγυλο μηδέν εις το πηλίκο.
