Γράφει ο Κώστας Μερκουράκης
Η άνοδος τόσο του παράνομου όσο και του παράτυπου τζόγου, τα κέρδη των οποίων υπολογίζονται περί τα 140 δις ευρώ(!) ετησίως, αποτελεί έναν καλό λόγο για να υπάρξει «κίνηση» στο πεδίο της αντιμετώπισης τέτοιων κρουσμάτων.
Κακά τα ψέματα, οι αθλητικές και πολιτειακές Αρχές γνώριζαν, δύο όμως ήταν οι παράγοντες που τους οδήγησαν να αναλάβουν πρωτοβουλίες αντιμετώπισης: τα τεράστια διαφεύγοντα κέρδη και τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα που πλήττουν το πανάκριβο αθλητικό «προϊόν» και καλύπτουν με ένα πέπλο αμφισβήτησης όλες τις αθλητικές δραστηριότητες.
Ωστόσο, οι προχθεσινές προειδοποιήσεις του γ.γ. της Ιντερπόλ, Ρόναλντ Νομπλ, θυμίζουν την παροιμία «φωνάζει η νύφη, ν’ ακούσει η πεθερά». Μπορεί ο Νομπλ να μιλά για πιθανή ύπαρξη οργανωμένου σχεδίου «στημένων» παιχνιδιών που σχεδιάζεται πάνω στη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012, ωστόσο, αυτή δεν είναι και η πρώτη φορά που η Ιντερπόλ ασχολείται με το ζήτημα του παράνομου ή παράτυπου τζόγου.
Τον προηγούμενο Μάρτη, οι αθλητικές Αρχές του πλανήτη αναγκάστηκαν να συγκαλέσουν Σύνοδο Κορυφής στη Λωζάνη - προεδρεύοντος του Ζαγκ Ρογκ - με τη συμμετοχή πολιτικών ηγεσιών, εκπροσώπων του αθλητισμού, εταιρειών τζόγου αλλά και της Ιντερπόλ, γεγονός που αποδεικνύει πως το φαινόμενο έχει λάβει επικίνδυνες διαστάσεις.
Και αυτό γιατί με την εξάπλωση του διαδικτύου, οι επιχειρήσεις στοιχηματισμού εντόπισαν ένα εξαιρετικά προνομιακό πεδίο ανάπτυξης.
Ο τζίρος τους πολλαπλασιάστηκε ακαριαία, αλλά αυτό δε θα ήταν τόσο «κακό» αν είχαν φροντίσει να καλέσουν στο «παιχνίδι» των εκατομμυρίων τους ανθρώπους του αθλητισμού. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, πως στο πλαίσιο της Συνόδου, ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής υπογράμμισε ότι: «οι διοργανωτές αθλημάτων, οι εθνικές και διεθνείς Ομοσπονδίες, πρέπει να απολαμβάνουν ένα δίκαιο αντάλλαγμα για όλες τις προσπάθειες που καταβάλλουν».
Συνεπώς, τίποτα δε θα είχε συμβεί αν το ζήτημα εντοπιζόταν μοναχά στη «μοιρασιά». Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα είχε βρεθεί η… «χρυσή τομή» και δε θα υπήρχε λόγος να τρέχουν ένα σωρό παράγοντες μέχρι τη Λωζάνη.
Τα πραγματικά αίτια
Αυτό που ενόχλησε τόσο την αθλητική ηγεσία, όσο και τις εταιρείες στοιχηματισμού, είναι η παράλληλη εξάπλωση του παράνομου (εταιρείες – φαντάσματα, με έδρα συνήθως στις χώρες της Ανατολής) αλλά και παράτυπου τζόγου (ειδικά στοιχήματα ή «πονταρίσματα» πάνω στην εξέλιξη του αγώνα).
Από τη μια τα ανταποδοτικά οφέλη που δεν ήρθαν ποτέ (για τους αθλητικούς φορείς) κι από την άλλη η δυνατότητα «live betting» στο διαδίκτυο που ευνοεί (και) την παράνομη δραστηριότητα, έκαναν τον πρόεδρο των «αθανάτων» να τονίσει πως το μέγεθος της απειλής «είναι εφάμιλλο του ντόπινγκ».
Ο Ρογκ τόνισε πως το ζήτημα του παράτυπου στοιχηματισμού είναι αρμοδιότητα των αθλητικών Αρχών και εφικτός ο έλεγχος και η πάταξη τους, καθώς «αυτό διαπιστώθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και του Βανκούβερ».
Όσον αφορά στον παράνομο στοιχηματισμό ο Ρογκ - ο οποίος δε φημίζεται για την «εκτίμηση» που τρέφει στις ατομικές ελευθερίες – είχε ισχυριστεί πως: «αποτελεί σοβαρό ζήτημα και η επίλυση του πρέπει να απασχολεί τις πολιτικές και αστυνομικές αρχές». «Οι κυβερνήσεις μπορούν να χρησιμοποιήσουν πρακτικές παρακολούθησης τηλεφώνων ή εντάλματα έρευνας, τα οποία εμείς δε μπορούμε να εξασφαλίσουμε», πρόσθεσε.
Κατά τη διάρκεια της Συνόδου, μάλιστα, ανακοινώθηκε πως δημιουργείται «ομάδα δράσης» που θα αποτελείται από αθλητικές ομοσπονδίες, κυβερνήσεις, διεθνείς οργανισμούς, την Ιντερπόλ, αλλά και στοιχηματικές εταιρίες, ενώ υπήρξε αναφορά και στα μέτρα προστασίας των Ολυμπιακών του Λονδίνου, που θα περιλαμβάνουν εκτός των άλλων και «οθόνες που θα καταγράφουν όλες τις στοιχηματικές δραστηριότητες». Λίγους μήνες μετά όλα παραμένουν στον αέρα, καθώς, ο στόχος δεν είναι άλλος από τον καθολικό έλεγχο κάθε σχετικής δραστηριότητας.
Ωστόσο, παραμένει εξαιρετικά αμφίβολο το αν θα καταφέρουν να αποκρούσουν ένα φαινόμενο που και οι ίδιοι συνέβαλαν στην εξάπλωση του. Όσες οθόνες κι αν χρησιμοποιήσουν, όσα τηλέφωνα κι αν παρακολουθήσουν, έχουν να κάνουν με ένα δαιδαλώδες οργανωμένο «σύστημα» που είναι δύσκολο να ελεγχθεί.
Ένα πλέγμα δραστηριοτήτων που υπονομεύει το σύνολο των αθλητικών διοργανώσεων κι όχι μόνο. Και κάπου εκεί είναι που και οι «αθάνατοι» μοιάζουν θνητοί. Και το οικοδόμημά τους ετοιμόρροπο…
Δημοσιεύτηκε στο Ποντίκι
