Μοντέρνα «πολιτοφυλακή»

Γράφει ο Κώστας Μερκουράκης

Γραφικοί» ή επικίνδυνοι; Μήπως γραφικοί στα όρια του επικίνδυνου; Διάφορες νέο-εμφανιζόμενες ομάδες ακροβατούν μεταξύ αυτού του δίπολου, φιλοδοξώντας να αναλάβουν ρόλο «πολιτοφυλακής» την «κρίσιμη ώρα του χάους».

Αυτόκλητοι «πολιτοφύλακες» αναζητούν τη δημοσιότητα και μέσω αυτής επιδιώκουν τη «νομιμοποίηση» αλλά και την εξωστρέφεια της δράσης τους. Στόχος, να βγουν από την αφάνεια προκειμένου να στρατολογήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα μέλη που θα είναι ικανά να «πάρουν τον νόμο στα χέρια τους».

Η δράση τους «διαφημίζεται» μέσα από ένα πολύπλοκο δίκτυο ιστοσελίδων. Σε κάποιες περιπτώσεις υπάρχει φανερή ή υπόγεια σύνδεση μεταξύ τους, ενώ σε άλλες παρουσιάζεται σύγκρουση συμφερόντων. Αυτό συμβαίνει, επειδή εμφανίζονται διαβαθμίσεις, διαφορετικές στοχεύσεις, αλλά και πλειοδοσία «πατριωτισμού».

Κοινή συνισταμένη, πάντως, στον τρόπο που επιλέγουν να αναπτυχθούν, αποτελεί η «επένδυση» στην αποδιοργάνωση του κρατικού μηχανισμού, στην ένταση της εγκληματικότητας, αλλά και στο κλίμα ανασφάλειας του πολίτη, στο οποίο επενδύουν όλο και πιο συχνά συγκεκριμένες πολιτικές δυνάμεις.

Δεν είναι η πρώτη φορά που διάφορες ομαδοποιήσεις με ακροδεξιά η εξτρεμιστική ρητορική κάνουν όνειρα ή σχέδια εξουσίας. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, αυτό που προβληματίζει είναι από τη μια η πολιτικοοικονομική κατάσταση που «επιτρέπει» την καλλιέργεια τέτοιων ιδεών κι από την άλλη το πέρασμα από τα σχέδια στις… πράξεις, καθώς με οπτικοακουστικό υλικό αποδεικνύεται η πολύμηνη κινητικότητά τους.

Δύο είναι οι οργανώσεις οι οποίες φαίνεται πως ξεχωρίζουν, καθώς έχουν πετύχει να αποκτήσουν δομές και συγκεκριμένη μορφή λειτουργίας. Τις τελευταίες ημέρες, μάλιστα, έχει ξεσπάσει άτυπη κόντρα μεταξύ τους, με αφορμή δημοσίευμα της εφημερίδας «Έθνος», το οποίο λίγο - πολύ τις έβαζε στο ίδιο τσουβάλι.

«Πατριωτική πολιτοφυλακή»

Από τη μια μεριά, η «Πατριωτική Πολιτοφυλακή», που θυμίζει περισσότερο παραστρατιωτική οργάνωση, πραγματοποιεί – σε εβδομαδιαία βάση τους τελευταίους 5 μήνες – στρατιωτικά εκπαιδευτικά «σεμινάρια» σε βουνά, με αεροβόλα όπλα, έχοντας φροντίσει να καλύψει τις δραστηριότητές της με ένα πέπλο νομιμότητας.

Ερωτηθείς σχετικά, ο εκπρόσωπος Τύπου της αστυνομίας Αθ. Κοκκαλάκης ανέφερε πως οι δραστηριότητες τέτοιου χαρακτήρα παρακολουθούνται, παρ’ όλα αυτά «από τον ίδιο τον νόμο δεν διώκονται, από τη στιγμή που δεν χρησιμοποιείται πραγματικός οπλισμός».

«Διοικητής» τής εν λόγω οργάνωσης εμφανίζεται να είναι ο Γ. Ανεστόπουλος, που χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο «Γεράκι του Αιγαίου». Ο ίδιος σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Βήμα FM, την Τρίτη, ισχυρίστηκε πως ανήκει, όπως και πολλά μέλη της ομάδας του, στον χώρο τον εφέδρων.

Σε αυτήν την πρώτη δημόσια τοποθέτησή του, δεν θέλησε να δώσει ακριβή αριθμητικά στοιχεία για τις «εκπαιδευτικές» δραστηριότητες της οργάνωσής του, ωστόσο μίλησε για πολλές οργανώσεις «αρκετών χιλιάδων εφέδρων» με παρόμοια λειτουργία, με τη διαφορά πως η οργάνωσή του είναι η μόνη που επέλεξε να κάνει ευρέως γνωστή την ύπαρξή της.

Ξεκαθάρισε, επίσης, ότι στις εξορμήσεις τους δεν χρησιμοποιούν πραγματικά όπλα, παρ’ όλα αυτά εκτίμησε πως την «κρίσιμη ώρα», όταν αυτός και η ομάδα του θα χρειαστεί να «ενεργοποιηθούν», κάθε Έλληνας «θα μπορεί να βρει αληθινά όπλα».

Όπλα μπορεί να μην υπάρχουν, ωστόσο ο Ανεστόπουλος φαίνεται πως εμπνέεται από οράματα όπως αυτό που εξέφρασε πρόσφατα ο Γ. Καρατζαφέρης στη Βουλή σχετικά με την αυτοδικία και την οπλοφορία των πολιτών, αφού, όπως ο ίδιος αναρωτιέται: «αξίζει λύπηση στους κακοποιούς;».

Τέλος, τάχθηκε υπέρ των κοινωνικών ζυμώσεων και των κινητοποιήσεων, ενώ σημείωσε πως αυτό που τους ενοχλεί είναι το σημείο που κάποιοι «κλέβουν» ή «πλιατσικολογούν».

Έμμισθη απασχόληση

Διαφορετικά είναι τα πράγματα με την οργάνωση της οποίας αρχηγός εμφανίζεται ο Θ. Λιόλιος, μόνιμο μέλος του Διδακτικού - Ερευνητικού Προσωπικού της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (ΣΣΕ).

Ιδρυτής του «Ελληνικού Κέντρου Ελέγχου Όπλων - Αθηνά», ο «δρ Λιόλιος», όταν δεν φωτογραφίζεται μαζί με τους Ευέλπιδες της ΣΣΕ ή τον Στ. Παπαθεμελή, ασχολείται με την «Ελληνική Πολιτοφυλακή», που δημιουργήθηκε ως απάντηση στην αυξανόμενη εγκληματικότητα.

Ερώτημα αποτελεί η οικονομική δραστηριότητα της οργάνωσης, έστω κι αν στην ιστοσελίδα επισημαίνεται ότι η «Ε.Π.» δεν σκοπεύει να αποκτήσει εμπορικό ή μισθοφορικό χαρακτήρα. Ωστόσο, αν ψάξει κανείς προσεκτικά στην ιστοσελίδα της, θα διαβάσει πως «στο μέλλον ευελπιστεί να παρέχει έμμισθη απασχόληση στους πολιτοφύλακες που έχουν αποδείξει τον ζήλο και την αξία τους στα πρώιμα στάδια της ίδρυσης της Ελληνικής Πολιτοφυλακής».

Χρηματοδότηση

Επιπροσθέτως, σε περίοπτη θέση υπογραμμίζεται πως όσα χρήματα χορηγούνται στην «Αθηνά» εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα, αφού αποτελεί «ερευνητικό - τεχνολογικό φορέα», ενώ επίσης μας ενημερώνει ότι έχει λαμβάνειν από τη χρηματοδότηση σε ερευνητικά προγράμματα.

Φανερή είναι και η προσπάθεια να δοθεί μια νότα επιστημονικής επάρκειας στο όλο εγχείρημα. Έτσι, παρατίθεται μια σειρά από ονόματα πρώην ή νυν συνεργατών, όπως επίσης και βίντεο από τις ελάχιστες τηλεοπτικές εμφανίσεις του διευθυντή του ιδρύματος.

Τέλος, στην «Ελληνική Πολιτοφυλακή» μπορούν να ενταχθούν και εν ενεργεία άνδρες των σωμάτων ασφαλείας, νόμιμοι μετανάστες, «Αριστεροί και Κομμουνιστές», αλλά και παιδιά. Στο πλαίσιο αυτό, «υποστηρίζει με εκπαιδευτικά προγράμματα τους μαθητές ώστε να ενταχθούν αν επιθυμούν (με την άδεια των γονέων) στην Ελληνική Πολιτοφυλακή προς όφελος των συμμαθητών τους και της ασφάλειας στα σχολεία».

Δημοσιεύτηκε στο Ποντίκι