Γράφει ο Κώστας Μερκουράκης
«Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, παρόμοιες υποθέσεις ήταν αστεία πράγματα. Τώρα όμως…». Με αυτά τα λόγια σχολίασε η δικηγόρος υπεράσπισης Ιωάννα Κούρτοβικ, την αγωγή που έχει καταθέσει η Χριστίνα Χριστοφάκη κατά της Ελευθερίας Ψυχογιού.
H υπόθεση που εκδικάστηκε πρώτη φορά την Πέμπτη 8 Μαρτίου στο Πολυμελές της Ευελπίδων, για όσους δε θυμούνται αφορά την… κατάπτυστη ενέργεια της Ε. Ψυχογιού να αποκαλέσει τη γυναίκα του Θεόδωρου Πάγκαλου ως «κυρία Πάγκαλου», κατά τη διάρκεια ζωντανής εκπομπής.Για αυτήν την... αποτρόπαια πράξη, η Ελευθερία Ψυχογιού όχι μόνο θα συρθεί στα δικαστήρια, αλλά σε περίπτωση που η κα Χριστοφάκη δικαιωθεί, θα κληθεί να πληρώσει 300.000 ευρώ, όπως επίσης και να εκτίσει ποινή κράτησης δώδεκα μηνών!
Είναι θεμιτό να μπορεί ο καθένας να προσφεύγει στη δικαιοσύνη όταν θεωρεί ότι προσβάλεται, αλλά έχει σημασία να δούμε που τοποθετούνται τα όρια και σε ποιο σημείο γίνεται κατάχρηση μιας εξουσίας που έχει παραδώσει ο ίδιος ο λαός στους πολιτευτές μας.
Το να ζητάς προκλητικές αποζημιώσεις ή ακόμα και τη φυλάκιση μιας μητέρας ενός ανήλικου παιδιού (ελπίζουμε μόνο σε συμβολικό επίπεδο) και μάλιστα σε μια περίοδο που η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου ούτε τα δικαστικά έξοδα δε δύναται να πληρώσει, αποτελεί ξεκάθαρα μια τακτική κατάχρησης εξουσίας.
Η άφεση αμαρτιών
Σύμφωνα με το περιβάλλον της εναγόμενης, πολλοί την έχουν προσεγγίσει κατά καιρούς προκειμένου να ζητήσει δημόσια «συγγνώμη», αν θέλει να λήξει το όλο ζήτημα εκτός δικαστικών αιθουσών, ωστόσο η ίδια επιμένει και τονίζει ότι δεν πρόκειται να προχωρήσει σε «δηλώσεις πολιτικής μετάνοιας».
Εξάλλου, γιατί να το πράξει; Αφού εδώ εντοπίζεται ουσιαστικά και η «καυτή πατάτα» της υπόθεσης, καθώς σε κάθε περίπτωση κερδισμένη από την όλη διαμάχη βγαίνει η πολιτική υπεροψία.
Δε γνωρίζω αν η κυρία Χριστοφάκη έχει πρόθεση να εξαντλήσει οικονομικά και ηθικά την κυρία Ψυχογιού. Δε γνωρίζω, επίσης, τι έχει πάθει η οικογένεια Πάγκαλου και μοιράζει αγωγές δεξιά κι αριστερά.Σε κάθε περίπτωση όμως, η αγωγή περιέχει πολλά μηδενικά και βρίσκεται ακόμα εκεί, δεν έχει αποσυρθεί.
Και το εύλογο ερώτημα που πέφτει στο τραπέζι είναι το εξής: Τι ακριβώς θα συμβεί αν η κυρία Χριστοφάκη δικαιωθεί; Δεν ενδιαφέρεται για τις αντιδράσεις του κόσμου στο άκουσμα μιας τέτοιας είδησης; Δεν ανησυχεί για τις συνέπειες και το πλήγμα στην πολιτική υστεροφημία και των δύο;
Από την άλλη μεριά, αν χάσει τι θα έχει καταφέρει; Να φανεί για ακόμη μια φορά «επιθετική» και αποκομμένη από τον κόσμο και τα προβλήματα του. Με αυτόν τον τρόπο θεωρεί πως θα κερδίσει στις επόμενες Δημοτικές εκλογές το τιμόνι του Δήμου Σαρωνικού;
Συνεπώς, η μόνη οριακά «ανώδυνη» επιλογή για την οικογένεια Πάγκαλου θα μπορούσε να είναι η αρχική δικαστική δικαίωση της, που στη συνέχεια θα της επέτρεπε να ξεδιπλώσει τη… μεγαλοψυχία της δίνοντας «άφεση αμαρτιών» τελικά στην κυρία Ψυχογιού.
Το σκεπτικό και η απερισκεψία
Το όλο σκεπτικό της αγωγής φαίνεται πως στηρίχθηκε στην προεκλογική τακτική της Χριστίνας Χριστοφάκη, η οποία επιχείρησε -πολλάκις κι ανεπιτυχώς - να αποσυνδέσει την υποψηφιότητα της για το Δήμο Σαρωνικού, από το όνομα του άντρα της.
Στο κείμενο της αγωγής, εξάλλου, αναφέρεται χαρακτηριστικά το εξής: «Η εναγόμενη, σκοπίμως, αναφέρθηκε σε εμέναμε το επώνυμο του συζύγου μου, με σκοπό να με απαξιώσει, να με ευτελίσει και να πλήξει την προσωπικότητα μου, καθώς είναι παγκοίνως γνωστό ότι στην κοινωνική μου ζωή εμφανίζομαι με το δικό μου επώνυμο». Πράγμα που σημαίνει πως η κυρία Χριστοφάκη θεωρεί «απαξιωτικό» να της απευθύνονται με το επώνυμο του αντιπροέδρου της Κυβέρνησης που τυχαίνει(!) να είναι και σύζυγος της.
Βέβαια, είναι αναφαίρετο το δικαίωμα να πολιτεύεται, όπως και το να καθορίζει τη «γραμμή» της προεκλογικής του εκστρατείας, ο καθένας όπως εκείνος επιθυμεί.
Αλλά το να σκορπάς αγωγές αδιακρίτως παραβιάζει το δικαίωμα όλων στη λογική. Και ειδικά όταν έχεις αποκτήσει αυτή τη «συνήθεια» (γιατί περί συνήθειας πρόκειται), επειδή έχεις τις κατάλληλες προσβάσεις, αλλά και την οικονομική δυνατότητα να καταφεύγεις ανερυθρίαστα στη Δικαιοσύνη, σε τακτική βάση.
Γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο. Λίγο πριν τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010, η κυρία Χριστοφάκη είχε καταθέσει αγωγή (και) κατά του 25χρονου φοιτητή, Ευάγγελου Μυτιληναίου, ζητώντας αποζημίωση 1 εκατ. ευρώ, αλλά και 20.000 ευρώ επιπλέον, κάθε φορά που θα αναφερόταν στο πρόσωπό της μέσω του προσωπικού ιστολόγιου του.
Η δικογραφία μπάζει
Ρίχνοντας μια ματιά στη δικογραφία της υπόθεσης, διαπιστώνει κανείς ότι επιχειρείται μια προσπάθεια διόγκωσης της πραγματικότητας.
Στο σημείο αυτό, όμως, διακρίνεται και μια αντίφαση λόγου και πράξεων της κυρίας Χριστοφάκη: Από τη μια «αποκηρύσσει» - τουλάχιστον στα λόγια και σίγουρα όχι στις δικογραφίες – τις πολιτικές ατασθαλίες του συζύγου της, ωστόσο στην πραγματικότητα διατηρεί όλα του τα πολιτικά χαρακτηριστικά.
Συγκεκριμένα ακολουθεί πιστά το δόγμα του Θεόδωρου Πάγκαλου, ο οποίος στρατηγικά επιλέγει την πόλωση και εφαρμόζει μια νέου τύπου επαφή με τον πολίτη.
Ωστόσο, φαίνεται πως αποφεύγει το όνομα του συζύγου της. Που είναι είναι βαρύ σαν... ιστορία!
Ουσιαστικά μένει μόνο να επιλέξει: Είτε ήταν λάθος η επιλογή της να πολιτευτεί με αυτούς τους όρους, είτε διάλεξε λάθος άντρα…
Δημοσιεύτηκε στο atpreveza.gr
