Γράφει ο Κώστας Μερκουράκης
Όσο έλειπε για την Κίνα τον προηγούμενο μήνα κι ενώ εδώ γινόταν εθνικός πανικός με το δημοψήφισμα, τις παλινωδίες Παπανδρέου και τις παραιτήσεις, όλοι τον έψαχναν. Σύσσωμη η ελληνική κοινωνία βίωσε την αγωνία, ζούσε με το ερώτημα: Δε θα στείλει μια γραπτή δήλωση, ένα «ηχητικό»; Δε θα γράψει ένα βιβλίο σχετικά;
Ο λόγος για τον Θεόδωρο Πάγκαλο, που, ενώ «οι Κυβερνήσεις πέφτουνε», εκείνος επιζεί και βασιλεύει.
Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς από τις δηλώσεις του που έχουν προκαλέσει θύελλα αντιδράσεων… Κι αν στην αρχή πολλά απ΄όσα έλεγε λειτουργούσαν λίγο πολύ και ως πολιτικό αντίβαρο με μια τσόντα ρεαλισμού στα δεξιά του ΠΑΣΟΚ, αν στην αρχή είχε καταφέρει να στρέψει συγκεκριμένα ακροατήρια το ένα απέναντι στο άλλο, κάτι τέτοιο σήμερα δε συμβαίνει.
Και τι γίνεται όταν τα μαθήματα εξυπνάδας ξεπερνούν τα σύνορα και ταξιδεύουν στο εξωτερικό. Τι γίνεται όταν, μέσω του γαλλικού καναλιού France 5 όπου και έδωσε συνέντευξη καλεσμένος στην εκπομπή «Le Monde en Marche», χωρίς δεύτερη σκέψη, ένας αντιπρόεδρος μιας Κυβέρνησης χαρακτηρίζει τους εκατοντάδες χιλιάδες έλληνες που βγήκαν στους δρόμους ως ένα μίγμα από «φασίστες, κομμουνιστές και μαλάκες»; ("sont des communistes, sont des fascistes, et est sont des con").
Ο ίδιος πάντως, σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ υποστήριξε ότι κλήθηκε να απαντήσει στην ερώτηση: «Μερικοί λένε ότι πρέπει να φύγετε από την Ευρώπη και να υιοθετήσετε τη δραχμή» και σε αυτήν απάντησε ότι «Αυτοί είναι οι φασίστες, οι οποίοι θέλουν να καταλυθεί η τάξη στην Ελλάδα και να διαλυθεί η ελληνική πολιτεία για να επιβάλουν το καθεστώς τους, οι κομμουνιστές που για αντίστοιχους λόγους θέλουν να πάψει να υπάρχει το ισχύον οικονομικό και κοινωνικό σύστημα και οι ηλίθιοι. Χρησιμοποίησα τη γαλλική λέξη “con”, την οποία είχε χρησιμοποιήσει και ο Ντε Γκoλ κάποτε».
Μπορεί ο Πάγκαλος να παραμένει αντιπρόεδρος και της νέας Κυβέρνησης, μπορεί να επιμένει στον ρόλο του «χασαπέμπορα» της πολιτικής, καθώς όλους κι όλα τα σχολιάζει, τα σφάζει και στη συνέχεια τα μαχαιρώνει, ωστόσο η εμμονή του να επαναλαμβάνει τα ίδια· παρόμοιες κατηγόριες - χιλιοειπωμένες ατάκες με στόχο ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού, τον κάνουν να μοιάζει με «κασκαντέρ» του πολιτικού συστήματος. Γαντζωμένος στην επικαιρότητα, ξεχνά ή αγνοεί ότι οι «κασκαντερισμοί» σε τέτοια πολιτική ηλικία είναι ιδιαίτερα επικίνδυνοι. Τόσο για τον ίδιο, όσο και για το σύστημα…
